JAGLANA ZEBRA

Nie dziwi już fakt, że rozmawiam z warzywami, więc dlaczego miałby się ktoś zaskoczyć, że przemawiają do mnie zwierzęta. Zdarzyło mi się raz pogawędzić z Panią Zebrą, która po soczystym wypiekaniu w solarium ( czyt. piekarniku ) okazała się być hitem sezonu i ostro namieszała na stole imprezowym. Tym razem ponownie zapukała do mnie w/w z zapytaniem, czy nie załatwiłbym jej randki z niejaką Jaglanką. Postanowiłem nie mieszać się w preferencje i orientację Pasiastej Damy i bez zastanowienia zgodziłem się ustawić randkę. To co one wyprawiają, jest nie do opisania i choć na zasób słownictwa nie narzekam, słów mi zabrakło. 

Przygotowania rozpoczynamy od przygotowania masy jaglanej, która będzie bazą do całości. Będę się starał odtwarzać każdy krok, by nie wprowadzać chaosu.

• 400 g kaszy jaglanej ( suchej ),
• 1 l mleka sojowego waniliowego ( Często pytacie czy można użyć innego. Tak ! Można, ale pamiętajcie by dodać laskę wanilii oraz troszkę więcej słodyczy w późniejszym procesie ),
• szczypta soli. 
• 2 mleczka kokosowe ( 2 x  400 ml )

1. Kaszę gotujemy w mleku sojowym, zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Najważniejsze, by pamiętać o jej wypłukaniu i dodaniu szczypty soli. 
2. Kaszę miksujemy razem z mlekiem kokosowym, do uzyskania gładkiej konsystencji. najlepiej to robić gdy kasza jest jeszcze ciepła. 

MASA JASNA:

• 1/2 wcześniej wykonanej masy jaglanej,
• kilka kropel ekstraktu waniliowego,
• 2 - 3 łyżki syropu daktylowego (  można też użyć klonowego lub z agawy ). Dosładzamy zgodnie z naszym smakiem, można użyć mniej lub więcej słodyczy. Smakujemy w trakcie wyrabiania. 

Wszystkie składniki mieszamy ze sobą i przykrywamy kaszę by za bardzo nie wystygła. 

CIEMNA MASA:

• 1/2 masy jaglanej,
• 4 łyżki kakao,
• 2- 3 łyżki syropu ( wybór pozostawiam jak wyżej ).

Wszystkie składniki dokładnie miksujemy ze sobą.

1. Masę przekładamy do tortownicy, którą wcześniej smarujemy jakimiś bezwonnym tłuszczem. W moim przypadku był to olej kokosowy. 
2. Na środek wyrzucamy 3 łyżki jaglanki jasnej, by po chwili na nią wrzucić ciemną warstwę. Czynność powtarzamy do wyczerpania zapasów ciasta/kaszy. 
3. W przypadku, tradycyjnego ciasta, rozprowadzanie masy szło gładko, gdyż ta się rozlewała po tortownicy. tutaj trzeba sobie pomóc potrząsając tortownicą, lub delikatnie rozprowadzając łyżką. 
4. Ciasto wstawiamy do lodówki, a gdy masa już się odrobinę zetnie, polewamy roztopioną w kąpieli wodnej czekoladą i posypujemy granatem.
5. Wstawiamy ponownie do lodówki i czekamy całą noc na pierwszą degustację. 
6. Najlepiej kroić nożem wcześniej zamoczonym w gorącej wodzie. 

Całe przedsięwzięcie wiąże się też z paniką, którą zafundowałem sobie w trakcie przygotowania tego ciasta. Po ostatniej imprezie u Marcina, gdzie pomaszerowałem do niego z tartą sezamową, dłużej postanowiła się zatrzymać u jubilata, nasza tortownica. Kasza na gazie, ja z uśmiechem przygotowuje pozostałe składniki, szukam tortownicy, aż tu nagle fuzja olśnienia i paniki ogarnia moją głowę. Szybki telefon do Asi, która okazuje się być na urodzinach u swej koleżanki. Marcin w pracy, a po mojej głowie szaleje czarny scenariusz ubrany w delikatny wku*w. Nagle jednak oddzwania Asia i okazuje się, że dzięki uprzejmości jubilatki ( również Asi ) sytuacja jest do odratowania. Joanny, dziękuję Wam za tak sprawne i trzeźwe podejście do tematu. Uratowałyście Zebrę !!! Matka Natura Wam tego nie zapomni ;) 

Na koniec wspomnę jeszcze o kilku szczegółach, które mogą się okazać pomocne przy produkcji tego ciasta. Wypożyczona forma/ tortownica ma średnicę 24 cm, a czas przygotowania ( nie wliczając leżakowania w lodówce ) to około 35-45 minut, przy powolnych ruchach. Nie pozostaje mi nic innego jak życzyć Wam smacznego, oraz miłego, przepełnionego słodyczą dnia :)